Check de bestemming vanuit de VVE!

Vaak wordt gedacht dat wanneer de gemeente in haar bestemmingsplan aangeeft dat bijvoorbeeld horeca is toegestaan, dat daarmee niets meer in de weg zit om een winkelruimte dan ook te verhuren aan een horecazaak. De huurder vraagt de benodigde (exploitatie)vergunning aan en klaar is kees. Maar dat kan vies tegenvallen in de praktijk.

De casus
Een verhuurder en huurder van een winkelruimte sluiten een huurovereenkomst af, waarbij is afgesproken dat de huurder in het gehuurde een snackbar zal gaan exploiteren. De locatie is ook uitermate geschikt hiervoor, doordat zo’n beetje alle panden rondom het gehuurde ook aan nacht horecazaken zijn verhuurd. De huurder vraagt de (exploitatie)vergunning aan bij de gemeente en de gemeente verleent de vergunning. Tot zover niets aan de hand zou je zeggen. Maar dan komen er klachten over geuroverlast vanuit de bovengelegen bewoners over de horecazaak en dan begint de ellende. De VVE stelt dat de bestemming vanuit de splitsingsakte “winkelruimte” aangeeft en dat een horecazaak hier dus niet onder valt. Er volgen diverse rechtszaken en telkenmale wordt de VVE in het gelijk gesteld met uiteindelijk een zeer forse dwangsom aan de verhuurder voor elke dag dat dit voortduurt. Maar ja, de huurder heeft een huurcontract en heeft vergunning gekregen vanuit de gemeente. Conclusie: de verhuurder is de pineut en moet maar zorgen dat hij een afkoopregeling treft met zijn huurder.

In de praktijk zien wij vaak dat dit niet vooraf gecheckt is en vaak gaat het natuurlijk ook gewoon goed, totdat er een stok gezocht wordt om mee te slaan. Dit voorbeeld geeft aan dat een goede adviseur altijd vooraf zijn huiswerk doet en deze ellende aan partijen kan besparen.